او رفت و تنها ماند ....

زندگی کرد و معشوق را فراموش کرد...

از او پرسیدم از عشق چه می دانی؟ برایم از عشق بگو....

گفت: عشق اتفاق است باید بشینی تا بیفتد!!!

گفت: عشق آسودگیست، خیال است... خیالی خوش...

گفت: ماندن است ....فرو رفتن در خود است....

گفت: خواستن و گرفتن و برای خود کردن است....

گفت: عشق ساده ست، همین جاست دم دست و دنیا پر شده از عشقهای زود....